مشاوره مدیریت ریسک
حدود یک دهه است که برخی محققان بحث میکنند انواع مختلف مؤسسات و سازمانها، چه خصوصی و چه دولتی ، در مقابله با بحران و عدم قطعیت با توجه به اصل معروف “علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد” تحتالشعاع استفاده از ابزار و مدلهای ریسک و مدیریت ریسک Risk Management قرارگرفتهاند .
اما به نظر میرسد بحران اقتصادی جهانی باعث شد ریسک در همه سطوح بهطور فزاینده یکی از چالشهای سازمانهای امروزی قرار گیرد .
تعجبی نیست اگر ببینیم هر چه بیشتر وقایع و مسائل روزانه چه در تحقیقات سازمانی و چه در رسانههای جوامع توسعهیافته بر اساس ریسک تعریف و بازتعریف شوند .
این در حالی است که هنوز تناقضهای زیادی در خصوص ریسک وجود دارد و نگاههای متفاوتی برای تفسیر و تعریف ریسک در جریان است.
بااینحال میبینیم در موضوعات و مباحث مختلف دانشگاهی از مدیریت سازمان و مسائل مالی گرفته تا سیاست انرژی و بهداشت عمومی سؤالات ذیل به صورت مکرر مطرح میگردند:
مدیریت ریسک و اداره عدم قطعیت
- ریسکها در حوزه فعالیت ما کدماند و چطور میتوان بهتر آنها را مدیریت کرد؟
- چگونه است که افراد در یک فرهنگ ، سازمان یا بخشی از یک شرکت واقعه یا موضوعی را به عنوان ریسک برای خود تلقی میکنند؟
- چطور میتوان مطمئن شد که یک مدل قادر به تشخیص ، اندازهگیری، و کنترل ریسکهای تهدیدکننده یک سازمان در آینده است؟
در بحث سازمانی میتوان گفت که تمامی این نشاندهنده شروع یکروند و رژیم جدید در شکلگیری سازمانهاست.
به عبارتی رهبری، مدیریت، و کلاً تصمیمگیریهای کوچک و کلان در سازمانها بهسختی میتوانند از این قاعده جدید و بعضاً ناخواسته استثنا باشند.
اگرچه ممکن است برخی سازمانها در برخی عرصهها مانند مدیریت پروژه اقدام به پیادهسازی مدیریت ریسک به صورت مقطعی کرده باشند لیکن معرفی و پیادهسازی یک چارچوب راهبردی درزمینهٔ ریسک در تمامی سطوح اینک میتواند نهتنها جزو اساسیترین نیازهای سازمان برای رقابتیتر شدن در دهه آینده باشد بلکه بر دیدگاه و توانایی مدیریتی سازمان ازلحاظ تصمیمگیری در شرایط دشوار و مبهم عدم قطعیت و بحران نیز تأثیر بگذارد .
بهعبارتدیگر هدف طراحی یک سیستم/چارچوب/مدل پشتیبان تصمیمگیری جهت حمایت از مدیران/کارشناسان در موقعیتهای مختلف تصمیم سازی و تصمیمگیری مبتنی بر مدیریت ریسک چه در شرایط عادی و چه در شرایط عدم قطعیت است که بتوان تا حد امکان به اهداف از قبیل موارد ذیل بسته به نیاز مشتری رسید:
- شناسایی و رصد انواع ریسک در وظایف یا فعالیتهای سازمان مانند استراتژی، بازرگانی، مهندسی ، شهرت و …
- تفاوت ریسک و عدم قطعیت و روشهای اداره عدم قطعیت و تبدیل آن به ریسکهای قابل مدیریت حرکت به سمت نقطه بهینه ریسکپذیری.
- متعادلسازی فرصتها و تهدیدها و کمک به برنامه راهبردی و ریسک سازمان.
- بهینه کردن فعالیتهای سازمان از لحاظ تهدیدها و فرصتهای درون و برونسازمانی.
- مؤثرتر کردن افراد در مقابل عدم قطعیت و بحران.
- کاهش وقایع غیرقابلپیشبینی دردسرساز و هزینه زا.
- تخصیص هر چه کارآمدتر و اثربخشتر منابع چه درمان عادی و چه شرایط بحران و عدم قطعیت.
- دریافت نتایج بهتر از قراردادها، پروژهها و برنامهها و کاستن ریسکهای انسانی.
- کمک به داشتن تعریف شفافی از نظام ارتباطی و نیازها در شرایط عدم قطعیت و بحران.
- تولید اطلاعات معتبر و مستند برای تصمیم سازی و همچنین کمک به تجزیهوتحلیلهای آماری .
- تمهید شرایط برای نظارت و بازرسیها.
- تدارک یک پایگاه داده جامع برای ریسک پیمانکاران یا ریسک پروژهها و ریسک قراردادهای تیپ یا برنامهها و کمک به یکپارچهسازی اطلاعات. شناخت و جلوگیری ریسکهای منتج از رفتارهای غیرمنتظره افراد.